SANATÇI VİZYONU

      Melike Koç, resimlerinde portre türünü ele almaktadır. Yaptığı portrelerin çoğunluğunda fotoğraftan yararlanıp, ilerleyen aşamalarda renk ve kompozisyonları kendi yorumları ve renkleriyle ifade etmeyi amaçlamıştır.

      Portrelerinin hemen hemen hepsinde pastel ve kahverengi tonları dikkat çeker. Bu, sanatçının kullanmayı tercih ettiği renk armonileri ve yola çıktığı renklerin tamamıdır. Portrelerinde yansıtmaya çalıştığı, insanların yaşamış olduğu duygular bütününü oluşturur (aşk, yalnızlık, rüya, nefret vs..). Duyguları sadece kadın üzerinden anlatmayı amaçlamış, kadınların yaşamış olduğu olay ve duyguları, kullandığı renklerle insan yüzünün sahip olduğu ifade gücünü hissettirmeyi amaçlamıştır. Bunu çoğu zaman ışıkla zıtlık oluşturarak yapmayı tercih eder ve resimlerde zaman zaman tuvalin kendi beyazlığının kullanıldığı da görülür.

Yaptığı portrelerde kimi zaman yakın çevresindeki kadınları, kimi zaman da fotoğraflardaki kadınları resmetmektedir. Resimlerdeki kadınlar farklı kişiler olsa da, duygu olarak sanatçının kendi duygularının dışavurumunu temsil etmektedir. Böylece sanatçı, izleyicisini kendi iç dünyasının görünmeyen yüzünü göstermeye davet eder.

     ‘Her insanın olduğu gibi, her kadının da mutlaka “öteki yüzü”  vardır.’ düşüncesi ile yola çıkarak resimlerini yapmayı sürdürmektedir.

     Sanatçının ilham aldığı ve etkilendiği ressamlar, Frida Kahlo, Edvard Much, Rembrandt, Lautrec, Amedeo Modigliani ve Chuck Close‟tur.